MULTIPLIER EVENT – VIRAL VISIONS / WARSAW

Termin: 29.09.2022 / Warszawa

Miejsce:

Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, ul. Jazdów 1

Kuratorka i dyrektorka: Agata Życzkowska

Współpraca: Karina Szutko, Adriana Liwara, Bartłomiej Mamajek, Bastian Mamajek-Życzkowski

Produkcja i organizacja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

 

Projekt „Viral Visions – deconstructing art immunity” – konferencja performatywna  „Viral Visions – KIM JESTEŚCIE? GDZIE JESTEŚCIE?” finansuje Komisja Europejska w Programie Erasmus+

HOTELOKO movement makers

Partnerzy: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Centrum Promocji Kultury Praga Południe: Terminal Kultury Gocław

Patronat honorowy:

Patronat medialny: TVP Kultura, portal e-teatr, kwartalnik TANIEC, portal Teatr dla Wszystkich, portal warszawa.ngo.pl, Notes Na 6 Tygodni NN6T


Wolontariat:
Jeśli chcesz wziąć udział w wolontariacie skontaktuj się z nami: biuro@fundacjarozwojuteatru.pl

Zmniejszamy ślad cyfrowy poprzez publikację zdjęć w niskiej rozdzielczości w naszej galerii. Jest to zgodne z naszą misją związaną z dbaniem o nasza planetę.

 

MULTIPLIER EVENT – VIRAL VISIONS / WARSAW

W ramach festiwalu odbędzie się konferencja performatywna „VIRAL VISIONS: KIM JESTEŚCIE? GDZIE JESTEŚCIE?”, zawierająca spektakle, filmy, gry choreograficzne i dyskusje.

PROGRAM

29.09.2022 / godz. 18:00
VIRAL VISIONS DAY
Miejsce: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, ul. Jazdów 1

Wstęp wolny, obowiązuje rezerwacje zaproszeń biuro@fundacjarozwojuteatru.pl  / Liczba miejsc ograniczona.

„Z ust” / Sylwia Nosarzewska / Polska / 15 min.
„Extinction: REplay” – rework 2022 – HOTELOKO movement makers / Agata Życzkowska, Mirek Woźniak, Karina Szutko / Polska / 30 min.
Filmy:
„They Feel Like Home” / Body Architects / Marcin Denkiewicz, Nikola Majtanova, Maria Anna Chlebus, Hygin Delimat  / Austria/Słowacja / 4’14”
„Tic Tac… Petit Bleue Point » / Audrey Desbois & Yahnn Owen / Francja / Meksyk / 7’43’’
„SOLO” / Uladzimir Slizhyk (TREMORS Dance Company, Ivan Slizhyk, Darya Tarasava) / Białoruś / 3’16’’
„Porusz mną / Move me” / Współ_Pracownia / Polska / 13’32’’
wybór filmów „Viral Visions” / „IMPROVISTATION EMERGENCY” / Safwan Sejouk / La Galerie Chorégraphique / Francja

Wydarzenie FB: https://www.facebook.com/events/467628468594100

Otwarcie drugiej edycji festiwalu International Movement Festival U:NEW to VIRAL VISIONS DAY / KONFERENCJA PERFORMATYWNA KIM JESTEŚCIE? GDZIE JESTEŚCIE?
To wiele wydarzeń w ciągu jednego wieczoru – MULTIPLIER EVENT: taneczny flow dla każdego w pozycji tańczącej lub obserwującej, wspólna rozmowa o tańcu, taneczne spotkanie, filmy i spektakle. Będziemy wspólnie grać w taneczne gry oraz wymieniać nasze pragnienia i potrzeby związane z tanecznym światem.
„Extinction: REplay” – rework 2022 – HOTELOKO movement makers
Koncepcja, dramaturgia, reżyseria, kostiumy: Agata Życzkowska
Choreografia: Mirek Woźniak, Agata Życzkowska
Wykonanie: Agata Życzkowska, Mirek Woźniak, Karina Szutki
Opracowanie muzyczne: Agata Życzkowska / Karina Szutko
Zniknęły z naszego świata: Tygrys kaspijski, tajwańska pantera mglista, lampart amurski, rekin dusky. Niebieska choreografia na trzy ciała. Optymistyczne spojrzenie na przyszłość naszej planety. Niektórzy z nas przetrwają. Spektakl porusza temat strachu przed zniknięciem z tej planety i tego, jak przetrwać działając w grupie. Kolory wywołują reakcje fizyczne. Niebieski ma właściwości uspokajające. Kolory wpływają na nasze ciało i pozwalają zwalczyć różne niepożądane stany, w tym strach. Niebieski sprawia, że jesteśmy szczęśliwi. Łagodzi wysokie temperatury. Zmniejsza apetyt. Gasi pragnienie. Woda jest niebieskim złotem.
„Z ust” / Sylwia Nosarzewska
wykład performatywny
,,Z ust” jest pracą choreograficzno-wokalną, skupiającą się na temacie ekspresji poprzez ciało i dźwięk. Performerka przeprowadza samą sobie przez praktykę nabierania podmiotowości używając do tego doświadczenia ciała i głosu jako medium do wyrażenia siebie. Poszczególne części performensu są próbą podzielenia się trudnościami w wyrażeniu na zewnątrz tego co wewnątrz, podejmowania pierwszych prób ekspresji, nabierania mocy i sprawczości w wyrażaniu siebie oraz dojścia do pewnego indywidualnego języka ekspresji. Praca wykorzystuje taniec i ruch jako nośnik emocji i myśli w ciele oraz dźwięk i język jako sposób komunikacji emocji i myśli na zewnątrz. Stąd w pracy przenika się i uzupełnia nawzajem ruch i dźwięk.
Sylwia Nosarzewska– performerka, improwizatorka, tancerka, muzyk, absolwentka Choreografii i Teorii Tańca na UMFC i absolwentka Szkoły Muzycznej II stopnia, interesuje ją żywe doświadczanie obecności w ruchu i dźwięku.
Filmy:
Wybór filmów Viral Visions oraz
„They Feel Like Home” / Body Architects / Marcin Denkiewicz, Nikola Majtanova, Maria Anna Chlebus, Hygin Delimat  / Austria/Słowacja / 4’14”
Marcin Denkiewicz (koncepcja, taniec, choreografia)
Nikola Majtanova (koncepcja, taniec, choreografia, montaż)
Maria Anna Chlebus (koncepcja, muzyka)
Hygin Delimat (kamera)
Ta choreografia wideo została stworzona w 2022 roku w trzeciej dzielnicy Wiednia przez zespół Body Architects. Przedstawia emocje związane z byciem z dala od domu, ale odnajdywaniem komfortu i poczucia przynależności w otaczających nas ludziach. Rodzaj ruchu to fizyczny taniec współczesny z elementami partnerowania.
Niki&Martin Duo to duet taneczny współpracujący w dziedzinie tańca współczesnego od 2019 roku, założony przez Nikolę Majtanową (SVK) i Marcina Denkiewicza (PL). Poznali się na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linz (AT), gdzie studiowali taniec współczesny, performance i pedagogikę. W trakcie i po studiach zaczęli wspólnie pracować nad projektami tanecznymi, fotograficznymi i teatralnymi w całej Europie. Ich pierwszy utwór zatytułowany „Retrospekcja” powstał w 2019 roku. Obecnie mają siedzibę w Wiedniu.

Maria Chlebus -urodzona w Stanach Zjednoczonych dorastała i rozpoczęła swoją muzyczną edukację w Polsce, w Szkole Muzycznej im. Grażyny Bacewicz w Warszawie. Maria Chlebus jest absolwentką University of Miami (Frost School of Music, Florida USA), Yale University (Connecticut USA) oraz Anton Bruckner Privatuniversität (Linz, Austria). Jest zwyciężczynią wielu nagród i stypendiow, m.in.: 1. miejsce na Frost Symphony Concerto Competition, 3. nagroda w Ima Hogg Concerto Competition, dwa lata z rzędu stypendium Avedis Zildjian Percussion, oraz stypendium National League of American Pen Women Music. W ostatnich latach była kotlistką i perkusistką orkiestry Sinfonia Varsovia, oraz występowała w Europie jako solistka, muzyk kameralny i kompozytorka, głównie w Austrii, Niemczech oraz Polsce.

Hygin Delimat – choreograf, producent i twórca wideo. Bardzo aktywny na scenie w Wiedniu, jest założycielem Body Architects, Craft Choreography i Mind Culture Podcast. Ukończył kierunki Movement Research (M.A.) i Pedagogikę (M.A.) na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linzu. Na potrzeby swojej pracy choreograficznej otrzymał liczne rezydencje artystyczne w Europie (Derida Dance, Arts Printing House, artblau Braunschweig, Komuna/Warszawa, O Espaco Do Tempo), a także w Salwadorze, Meksyku i Ugandzie. Jego twórczość była prezentowana na międzynarodowych festiwalach tańca, m.in. na Tanec Praha, Tanzmesse Dusseldorf, Polskiej Platformie Tańca, FIDCDMX Mexico. Tworzył też na zlecenie architekturforum oberösterreich, Aura Dance Theatre i Opery Wrocławskiej. Hygin podejmuje poszukiwania w obszarach ekstremalnych stanów performatywnych związanych z katastrofami i sztuką przetrwania.

http://www.bodyarchitects.eu

http://facebook.com/bodyarchitectsdance/

http://instagram.com/bodyarchitectsdance/

—–
„Tic Tac… Petit Bleue Point” / Audrey Desbois & Yahnn Owen / Francja / Meksyk / 7’43’’

Tic tac…Le Petit Point Bleu to teledysk/taniec, który opowiada o odpowiedzialności, jaką ponosimy w kwestii zmian klimatycznych. W sposób dzieci rozmawiają z nami o wyborze (czasem pod prąd), kierunku, który każdy obiera według własnego sumienia w stosunku do naszej planety; jedynej, na której możemy dziś zamieszkać.

Klip autorstwa Audrey Desbois i Yahnn Owen
Z dziećmi z klasy CE2 szkoły w Maquens

Cie Le Ventilo

Audrey Desbois – Francja

Tancerka, choreografka i nauczycielka. Ukończyła konserwatoria w La Rochelle i Angers, następnie w CEFEDEM w Bordeaux, gdzie uzyskała państwowy dyplom nauczyciela tańca współczesnego, dołączyła do profesjonalnego szkolenia COLINE w Istres. Współpracuje z Myriam Burns, Matjaza Farika (Słowenia), Angels Margarit (Barcelona) oraz Michel Keleminis, Hervé Robbe i Dominique Bagouet. Po roku spędzonym w Egipcie, gdzie tańczyła i prowadziła warsztaty taneczne, postanowiła rozwijać dwie osie swojego zawodu – tworzenie i edukowanie. Po powrocie do Francji tańczyła z zespołami z południa Francji. Przez 8 lat tańczyła również w Groupe Noces / Florence Bernad oraz Cie Portes Sud / Laurence Wagner. W 2016 roku została choreografką Cie Le Ventilo. Jej kariera doprowadziła ją do zwrócenia się do młodych odbiorców, a w szczególności do rodzin, oraz do rozwijania skrzyżowania środków wyrazu artystycznego.
W 2020 roku doświadczenie tańca na odległość związane z uwięzieniem zmusiło ją do adaptacji i zaproponowania projektu wideo. Ta eksploracja wzmogła chęć pogłębienia i rozwinięcia tego podejścia do pracy z wideo.

Yahnn Owen: Francja/Meksyk

Fotograf i projektant graficzny. Swoją technikę doskonalił pracując jako asystent w studiach fotografii reklamowej. Zdecydował się na pracę jako freelancer i spędził 5 lat w Meksyku, gdzie był fotografem przy sesjach filmowych oraz asystentem scenografa w kinie, na eventach i w reklamie. Pracował również jako fotograf przy sztukach teatralnych, zwłaszcza przy spektaklu „Jarocho” i w ten sposób rozpoczął współpracę z wieloma tancerzami, aktorami i muzykami. Współpracuje również przy tworzeniu fotografii kulinarnych do książki z tradycyjnymi przepisami meksykańskimi (Aromas y sabores del Totonacapan).
Jego regularna współpraca z grafikami prowadzi do naturalnego rozwoju umiejętności w zakresie projektowania graficznego. Tworzy media komunikacyjne takie jak plakaty, broszury, płyty CD, książki, logotypy i wskazówki graficzne dla artystów wizualnych, muzyków, piosenkarzy, aktorów, tancerzy, artystów cyrkowych i struktur kulturalnych lub eventowych, jak również dla małych i średnich przedsiębiorstw z różnych dziedzin.
Komunikacja dla występu na żywo, prowadzi go do rozwoju wideo. Współpracuje z Cie Le Ventilo, gdzie produkuje filmy taneczne z choreografką Audrey Desbois.

—–
„SOLO” / Uladzimir Slizhyk (TREMORS Dance Company, Ivan Slizhyk, Darya Tarasava) / Białoruś / 3’16’’
Film ten kwestionuje pojęcia pustej przestrzeni, cyfrowego ciała i izolacji.
[Usterki] spowodowane błędami systemu/sieci, które pojawiają się od czasu do czasu w cyfrowym ciele, konfigurują inną percepcję ciała. I intryguje mnie, jak ta [uszkodzona] wizualna tożsamość poruszającego się ciała na ekranie może pomóc w rekonfiguracji kinestetycznej empatii widza.
Uladzimir Slizhyk urodził się w 1993 roku na Białorusi. Po otrzymaniu BInfTech (BSUIR, 2011-16), zaczął łączyć zdobytą wiedzę z badaniami ruchu tańca współczesnego poprzez różne interdyscyplinarne projekty na Białorusi i za granicą. Jako część TREMORS Dance Company otrzymał 2. nagrodę na 7th Tobina Festival (2019, FR) i 2. nagrodę na 6th International Tanztheater Festival (2018, DE). Ponadto ukończył „Contemporary Art and Drama” w European College of Liberal Arts na Białorusi (2018-19), a jego projekty filmowe były prezentowane na 39° edycji Asolo Art Film Festival (2021, IT), 9th International Dancefilmfestival (2020, BE), LICHTBLICK Video Exhibition (2020, DE), Ork Kota Platform (2019, HU). Znajduje głębokie zainteresowanie w badaniu fizycznej dynamiki ruchu, tekstury ciała, złożoności i wolności improwizacji oraz ich skrzyżowania z poezją i kadrem kamery.
——
„Porusz mną / Move me” / Współ_Pracownia / Paulina Rewucka / Agnieszka Sikorska / Polska / 13’32’’
Tancerze/rki, współtwórcy/czynie: Anna Mendrek, Lidia Bojarska-Łojewska. Paulina Rączka, Michał Tokarski, Gleb Michałowski, Marta Wojtas, Tomasz Kubicki, Marta Klim, Kinga Mijalska, Miłosz Lidner, Eliza Kędzierska, Paulina Rewucka
Produkcja: why not collective & Pracownia Tańca Współczesnego
Montaż: Filip Szawarski
Zdjęcia: Maja Łyczkowska
Szmaciarnia Papiernia w Konstancinie potrzebowała do swojego funkcjonowania mnóstwa szmat zwożonych furmankami z całego Mazowsza. Wiele lat później grupa osób postanowiła dostarczyć surowca do wyrobu beli papieru. Pragnęli, nawet na krótką chwilę, otrząsnąć się z egzystencjalnego kurzu, stać się niezapisanymi kartami, zostawiając za sobą brudne grzeszki i poszarzałą ze zmęczenia rzeczywistość. Chcieli wytańczyć siebie na nowo.
Agnieszka Sikorska – Aga 5 lat temu rozpoczęła prowadzenie swoich autorskich i niezależnych zajęć. Poprzez uczenie przetwarza własne doświadczenia taneczne, dzieli się nimi filtrując je przez swoją wrażliwość. Wierzy, że każdy może tańczyć. Swoich uczniów obdarza uwagą, precyzyjnie tłumaczy kwestie techniczne, by w improwizacji dać pole do wolności i własnych odkryć. Na zajęciach zawsze panuje atmosfera swobody, bezpieczeństwa i akceptacji.
Wykształcenie zdobywała na kierunku Taniec na Akademii Humanistyczno -Ekonomicznej w Łodzi, Academy of Performing Arts w Pradze oraz podczas programu tanecznego Warsaw Dance Department. Zaś będąc trzy miesiące w Izraelu trenowała z zespołami Batsheva, Vertigo oraz Yasmeen Godder. W zeszłym roku ukończyła drugi rok kursu Akademii Choreografii Eksperymentalnej, kolektywu „Centrum w Ruchu”. W październiku 2021 uczyła się pod okiem Davida Zabrano podczas „5 weeks Intensive of Flying Low and Passing Through”. Tworzy autorskie zajęcia z pola tańca współczesnego, kolektywnej pracy projektowej oraz ucieleśniania natury. Performerka, tancerka i pedagog tańca. Realizuje niezależne produkcje, np. spektakl „Patolovja”, autorski performance „Mowa Ciała”, czy videoart „Kambium”.
Paulina Rewucka dzieli się tańcem od kiedy pamięta, począwszy od pląsów w rodzinnych ogródkach, przez szkolne korytarze po sceny teatralne. Profesjonalnie naucza od 10 lat, w różnych miejscach, w różnych językach. Zależy jej na znalezieniu indywidualnej ekspresji uczestników zajęć i języka ruchowego, poprzez który podopieczny może zrozumieć siebie, aby następnie współpracować z innymi. W nauczaniu niezwykle ważna jest dla niej praca kreatywna, która pozwala na uwolnienie wyobraźni, a w wyniku także twórczości. Poszukuje jej zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz fizycznego ciała w ruchu.
Paulina ukończyła Anton Bruckner Universitat w 2019 roku. W trakcie studiów miała możliwość pracy w austriackim teatrze Landes, jak również wyjazdu do duńskiej szkoły choreografii w Kopenhadze aby edukację zwieńczyć stażem w Lenka Vagnerova Company. W tym czasie zainteresowała się kolektywem Formless Arts oraz koncepcjami Bruna Caverny. Po powrocie do Polski stworzyła pierwszą produkcję z kolektywem Why not? w ramach rezydencji w Krakowskim Centrum Choreograficznym pod tytułem „Nieprzeniknione srebro”. Pracuje przy interdyscyplinarnych projektach z artystami wizualnymi (m.in. Floraphilia, Biennale Warszawa) oraz muzycznymi (m.in. Błędowska Desert Sessions Music, Roland Jazz Festival, Dance me – World Wednesdays). Organizuje warsztaty, festiwale, a także samodzielne projekty artystyczne tj. wideo „Porusz mną…”. Od 2022 roku kontynuuje edukację w Danish National School of Arts na kierunku „Dance Participation” w Kopenhadze.
Paulina i Agnieszka prowadzą Współ_Pracownię
Współ_pracownia to nazwa, pod którą prowadzimy nasze regularne zajęcia tańca współczesnego, są to dwie grupy o różnym poziomie zaawansowania i profilu (PREP i LAB). Traktujemy Współ_pracownię jako przestrzeń badania, analizowania i regularnego praktykowania tańca współczesnego. Pragniemy myśleć o niej jako o komplementarnej strukturze, w której możecie spotkać się z dwoma bliskimi sobie lecz innymi podejściami do ruchu oraz tańca, z dwoma osobowościami i z dwoma innymi ciałami. Interesuje nas ciągły, regularny proces, myślenie o tańcu jako o praktyce oraz budowanie wspierającej się i napędzającej społeczności.
Współ_Pracownia powstała w 2020 roku jako grupy tańca współczesnego spotykających się w studio Oddaj Ciężar, Karoliny Kroczak. Tworzy środowisko zorientowane na proces nauki, dowiadywania się coraz to więcej i więcej z zakresu aplikowania tańca współczesnego poprzez praktykę, jak i analizy tańca jako takiego. Unika podziałów, stara się łączyć poprzez projekty Agnieszki Sikorskiej oraz Pauliny Rewuckiej, jako prowadzących. Przykładami jest między innymi film „Porusz mną” czy też ostatni plener tańca „Ciało_kształty”
—–