W pierwszym numerze kwartalnika TANIEC w roku 2022 – 1/2022 (38) – ukazała się relacja z pierwszej edycji nowego festiwalu na mapie Warszawy – INTERNATIONAL MOVEMENT FESTIVAL U:NEW, który odbył się w dniach 10-15.12.2021 r. Autorką relacji jest Marta Seredyńska:
R E L A C J A
POWIEW NOWOŚCI
W Warszawie od lat odbywa się kilka znaczących festiwali tańca. Każdy z nich odbywa się ma obraną przez organizatorów formułę, do której publiczność jest już przyzwyczajona. Nie oznacza to jednak, że stolica nie jest otwarta na nowości – to właśnie one stały się pozytywną niespodzianką kończącego się 2021 roku.
POWIEW NOWOŚCI
W połowie grudnia w Warszawie pojawiłsię nowy festiwal tańca. Takie sytuacje nie zdarzają się często, więc inicjatywa Fundacji Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’, której kuratorką była Agata Życzkowska stała się tym bardziej interesująca. Sześciodniowy przegląd został nazwany International Movement Festival U:NEW, co brzmi nieco tajemniczo, ale też intrygująco. Ciekawość spotęgowało również samo założenie organizatorów – festiwal miał na celu popularyzację tańca współczesnego w jego nowych formach, a także wzmocnienie międzynarodowej współpracy. Drugi komponent
uznać można za szczególnie istotny, bowiem jednym ze skutków pandemii COVID-19 jest ograniczenie udziału w zagranicznych imprezach, kontaktu z instytucjami i artystami. Zastanawiające jest jednak, co kryje się pod tytułowym U:NEW – czy jest to zwrócenie uwagi na założenia, których wśród warszawskich inicjatyw tanecznych do tej pory nie realizowano? W tekście programowym organizatorzy wyjaśnili, że festiwal miał na celu zwrócenie uwagi na kwestie związane z przyszłością naszej planety, zmianami klimatycznymi, funkcjonowaniem tkanki miejskiej, tożsamością człowieka. Kluczowe stały się hasła: Urban New Eco Wave, Use New Edu Wave, Unite New Euro Wave, Under New Earth Wave, Unique New Envisage Wave, UDance New Essence Wave – których skrótem jest właśnie U:NEW (pogratulować należy przyciągającej koncepcji promocyjnej). Imponująco wyglądał także program festiwalu. Podczas sześciu dni widzowie mieli okazję obejrzeć spektakle z Hiszpanii – Kraju Basków, Francji, Norwegii, Włoch, Niemiec i Polski. „Apollo et Dafne” w wykonaniu Zappulla DMN Company z Włoch to propozycja, odwołująca się do mitu o Apollo i Dafne, badająca współczesną specyfikę relacji między kobietą a mężczyzną. Z kolei „Das Lackballett – the Lacquer Ballet (Warsaw version)” niemieckiego Theater der Klänge odwołuje się tematyki utopii stworzonej przez artystów Bauhausu, a przede wszystkim do Oskara Schlemmera, twórcy kultowego „Baletu triadycznego” z 1923 roku. Nad ostatnia fazą poszczególnych etapów naszego życia zastawiała się z kolei Maria Ibarretxe w „Choreographic Study About the End of Things”. Artystka poszukiwała także różnych aspektów smutku, związanych ze świadomością końca. Podczas festiwalu nie zabrakło także trudnych tematów, takich jak „When Boys Cry” w wykonaniu Thomasa Volla. To opowieść o okolicznościach w jakich chłopcy stają się ofiarami gwałtu. Szczera i brutalna wypowiedź artysty pokazuje sposobymłodego chłopca na radzeniesobie z uciskiem ze strony sprawcy. Jeśli chodzi o polskie propozycje, to na uwagę zasługuje przede wszystkim znane warszawskiej publiczności „Axiom of Choice” HOTELOKO movement makers, zwracające uwagę na kryzys klimatyczny oraz na decyzje człowieka, które mają wpływ na całe środowisko naturalne. Obiecujące były także prezentacje krótkich form w wykonaniu młodych tancerzy: Klary Szeli (solo „INFLATING” oraz duet „well come” stworzony z Mileną Suską), Kariny Szutko („Cutthroat”), Malwiny Salwińskiej i Zuzanny Strugacz (duet „HUMAN DILEMMAS”). Kwestie związane z obecnością człowieka na Ziemi oraz wpływem jego działań na klimat poruszone zostały w krótkometrażowych filmach, których pokazy towarzyszyły prezentacjom filmowym. „WoDA – Waterfall of Dance/Democratic/Dialog Actions” Agaty Życzkowskiej zwraca uwagę na prawo dostępu do wody pitnej, które powinno należeć się wszystkim. Z kolei pozostałe propozycje – „Unframed”, w którym wystąpili Wojciecha Mochniej i Iris Heitzinger, „Escape Room” przygotowany przez trio Bujakowska / Bajjou / Miękina oraz „bobleplastbarna” Silje Solheim Johnsen – ukazały różnorodne relacje międzyludzkie oraz towarzyszące im problemy. Zaznaczyć należy, że każda z programowych propozycji ukazywała mnogie techniki tańca, połączone z innymi elementami. Istotne jest, że U:NEW to festiwal skupiający się nie tylko na ukazaniu wielowymiarowych artystów, ale przede wszystkim prezentujący różne aspekty tematów, bliskich współczesnemu odbiorcy. Kwestie relacji międzyludzkich czy działalności człowieka, prowadzącej do zmian klimatycznych i degradacji środowiska naturalnego, z pewnością zainteresują dziś nie tylko grupę dolcelową tanecznych wydarzeń. Należy także docenić organizatorów za zaplanowanie działań festiwalowych w kilku miejscach w Warszawie, dzięki czemu możliwe było dotarcie do publiczności, która dopiero poznaje taniec i zachęcanie jej do regularnego oglądania tego typu prac.
Marta Seredyńska
International Movement Festival U:NEW – DANCE HIGHWAYS
Kuratorka festiwalu: Agata Życzkowska
Produkcja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’
Warszawa, 10–15 grudnia 2021
Fot. Marta Ankiersztejn